بررسی انواع گازهای تنفسی در غواصی: ویژگی‌ها و کاربردها

غواصی یکی از هیجان‌انگیزترین و چالش‌برانگیزترین فعالیت‌های زیرآبی است که نیازمند تجهیزات و آمادگی‌های ویژه‌ای می‌باشد. یکی از مهم‌ترین عوامل در ایمنی و کارایی غواصی، استفاده مناسب از گازهای تنفسی در غواصی است. گازهای تنفسی در غواصی نه تنها باید به تامین اکسیژن مورد نیاز بدن کمک کنند، بلکه باید خطرات ناشی از عمق و فشار زیر آب را نیز به حداقل برسانند. 

بسیاری از مردم عادی به اشتباه تصور می‌کنند که سیلندرهای غواصی حاوی اکسیژن خالص هستند، در حالی که این سیلندرها شامل مخلوطی از گازها می‌باشند و گاز موجود در سیلندرهای غواصی اکسیژن خالص نیست . در این مقاله به بررسی انواع مختلف گازهای تنفسی در غواصی ، ویژگی‌ها و کاربردهای هر یک از آن‌ها خواهیم پرداخت

معرفی گازهای تنفسی در غواصی

در غواصی، سیلندرهایی که غواصان از آن استفاده می‌کنند معمولاً حاوی هوای فشرده شده هستند و نه اکسیژن خالص. هوای فشرده شامل تقریباً ۲۱٪ اکسیژن و ۷۹٪ نیتروژن است که تقریباً معادل هوای معمولی در سطح دریاست. اما علاوه بر هوای فشرده، غواصان از گازهای دیگری نیز استفاده می‌کنند که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. برخی از این گازها عبارتند از:

نایتروکس (Nitrox): مخلوطی از اکسیژن و نیتروژن با درصد اکسیژن بالاتر از هوای معمولی است و به طور میانگین از ۲۲٪ تا ۴۰٪ می باشد .این مخلوط به غواصان اجازه می‌دهد تا زمان بیشتری در عمق بمانند و کاهش نیتروژن جذب شده توسط بدن را تجربه کنند، که می‌تواند ریسک بیماری‌های ناشی از فشار را کاهش دهد.

تریمیکس (Trimix): مخلوطی از اکسیژن، نیتروژن و هلیوم است این گاز برای غواصی در عمق‌های بسیار زیاد استفاده می‌شود. هلیوم به دلیل چگالی کمتر و عدم جذب زیاد توسط بدن، می‌تواند ریسک نارکوز نیتروژن و اثرات سمی اکسیژن را کاهش دهد.

هلیوکس (Heliox): مخلوطی از هلیوم و اکسیژن است این گاز برای غواصی‌های عمیق و در شرایطی که غواصان نیاز به کاهش اثرات نارکوز نیتروژن دارند، استفاده می‌شود.

استفاده از هر کدام از این گازها نیازمند آموزش و دانش خاصی است و غواصان باید با ویژگی‌ها، مزایا و مخاطرات هر کدام آشنا باشند. به همین دلیل، مهم است که غواصان بدانند چه نوع گازی در سیلندرهای خود دارند و چگونه از آن به درستی استفاده کنند.

۱. هوای فشرده در غواصی: ویژگی‌ها، مزایا، معایب و نکات ایمنی

هوای فشرده همان هوای معمولی است که از طریق کمپرسورهای مخصوص فشرده شده و در سیلندرهای غواصی ذخیره می‌شود. ترکیب هوای فشرده مشابه ترکیب هوای سطح زمین است، یعنی تقریباً ۲۱٪ اکسیژن و ۷۹٪ نیتروژن.

ویژگی‌های هوای فشرده

۱. دسترسی آسان: هوای فشرده به راحتی و با استفاده از کمپرسورهای هوای فشرده تولید می‌شود.

۲.هزینه کم: تولید و ذخیره هوای فشرده نسبت به برخی دیگر از گازهای تنفسی در غواصی هزینه کمتری دارد.

۳.امنیت: هوای فشرده به دلیل ترکیب مشابه با هوای سطح زمین، برای بیشتر غواصان آشنا و مطمئن است.

مزایای استفاده از هوای فشرده در غواصی

۱.سهولت استفاده: استفاده از هوای فشرده نیاز به آموزش‌های پیچیده ندارد و بیشتر غواصان از همان ابتدا با آن آشنا هستند.

۲.قابلیت اعتماد: هوای فشرده به طور گسترده‌ای در دسترس است و تجهیزات لازم برای تولید و ذخیره آن تقریباً در همه مراکز غواصی موجود است.

۳.کاهش هزینه: نسبت به گازهای خاص مانند نایتروکس یا تریمیکس، هوای فشرده هزینه کمتری دارد و برای غواصان مبتدی مناسب‌تر است.

معایب استفاده از هوای فشرده در غواصی

۱.محدودیت در عمق: نیتروژن موجود در هوای فشرده می‌تواند در عمق‌های بیشتر از ۳۰ متر نارکوز نیتروژن ایجاد کند که منجر به کاهش هوشیاری و تصمیم‌گیری نادرست می‌شود.

۲.خطر بیماری دکامپریشن: جذب نیتروژن در طول غواصی و آزادسازی سریع آن در صعود می‌تواند منجر به بیماری برداشت فشار (DCS) شود.

۳.محدودیت در مدت زمان غواصی: با افزایش عمق، زمان امن غواصی با هوای فشرده کاهش می‌یابد.

نکات ایمنی در استفاده از هوای فشرده

۱.کنترل تجهیزات: اطمینان حاصل کنید که سیلندرها و رگلاتورها به طور منظم بررسی و سرویس شده‌اند.

۲.مدیریت عمق و زمان: با توجه به جداول غواصی، زمان و عمق غواصی را مدیریت کنید تا از خطرات ناشی از نیتروژن جلوگیری شود.

۳.آموزش مناسب: حتی اگر از هوای فشرده استفاده می‌کنید، آموزش‌های لازم را درباره خطرات و نحوه مدیریت آنها ببینید.

 هوای فشرده به عنوان یکی از مهم‌ترین گازهای تنفسی در غواصی، به دلیل سهولت دسترسی، هزینه پایین و امنیت بالا، مورد استفاده گسترده قرار می‌گیرد. با این حال، آگاهی از معایب و رعایت نکات ایمنی ضروری است تا غواصی ایمن و لذت‌بخشی را تجربه کنید. با انتخاب هوای فشرده و رعایت اصول ایمنی، می‌توانید به اعماق زیبای دریا سفر کنید و از زیبایی‌های زیرآب لذت ببرید

پیشنهاد می‌کنم برای اطلاعات بیشتر این مقاله را نیز مطالعه کنید : بهترین راهنمای جامع و کامل هوای تنفسی در غواصی

۲. نایتروکس در غواصی: ویژگی‌ها ،مزایا، معایب و نکات ایمنی

نایتروکس (Nitrox) یا همان هوای غنی شده مخلوطی از اکسیژن و نیتروژن است که درصد اکسیژن آن بیشتر از هوای معمولی است. در هوای معمولی، درصد اکسیژن حدود ۲۱٪ و نیتروژن ۷۹٪ است. اما در نایتروکس، درصد اکسیژن بین ۲۲٪ تا ۴۰٪ متغیر است که به کاهش مقدار نیتروژن موجود در مخلوط گاز منجر می‌شود. نایتروکس به طور گسترده‌ای برای افزایش زمان غواصی (NDL) و بهبود ایمنی غواصی در عمق‌های متوسط مورد استفاده قرار می‌گیرد. پرکاربردترین گازهای نایتروکس در غواصی شامل نایتروکس ۳۲ و نایتروکس ۳۶ است با نام‌های EAN۳۲ و EAN۳۶ شناخته می‌شوند. 

مزایای استفاده از نایتروکس در غواصی

۱.زمان بیشتر در عمق: یکی از بزرگترین مزایای استفاده از نایتروکس، افزایش زمان غواصی است. به دلیل کاهش نیتروژن در مخلوط، غواصان می‌توانند زمان بیشتری را در عمق بدون افزایش خطر بیماری دکامپریشن سپری کنند.

۲.کاهش خستگی: بسیاری از غواصان گزارش می‌دهند که پس از غواصی با نایتروکس، احساس خستگی کمتری نسبت به غواصی با هوای معمولی دارند. این مسئله به دلیل کاهش جذب نیتروژن در بدن است.

۳.کاهش خطر نارکوز نیتروژن: نارکوز نیتروژن که به عنوان "مستی عمق" نیز شناخته می‌شود، در عمق‌های زیاد رخ می‌دهد. با استفاده از نایتروکس، میزان نیتروژن کاهش می‌یابد و خطر نارکوز نیتروژن نیز کمتر می‌شود.

معایب استفاده از نایتروکس در غواصی

۱.محدودیت عمق: به دلیل افزایش درصد اکسیژن، نایتروکس برای غواصی در عمق‌های بسیار زیاد مناسب نیست. اکسیژن در فشارهای بالا می‌تواند سمی شود و باعث مشکلاتی مانند تشنج شود.

۲.هزینه بالاتر: تهیه و استفاده از نایتروکس نسبت به هوای معمولی هزینه بیشتری دارد. تجهیزات مخصوص برای تولید و ذخیره نایتروکس نیز ممکن است گران‌تر باشند.

۳.نیاز به آموزش بیشتر: غواصی با نایتروکس نیازمند آموزش‌های خاصی است. غواصان باید دوره‌های مخصوص نایتروکس را گذرانده و با محدودیت‌ها و نکات ایمنی آن آشنا شوند.

نکات ایمنی در استفاده از نایتروکس

۱.بررسی تجهیزات: اطمینان حاصل کنید که سیلندرها و تجهیزات غواصی شما برای استفاده از نایتروکس مناسب و به درستی بررسی شده‌اند.

۲.مدیریت عمق و زمان: همواره از جداول غواصی مخصوص نایتروکس استفاده کنید و عمق و زمان غواصی خود را به دقت مدیریت کنید.

۳.آموزش مناسب: قبل از استفاده از نایتروکس، دوره‌های آموزشی معتبر را گذرانده و اطلاعات لازم را درباره محدودیت‌ها و خطرات این گاز به دست آورید.

 نایتروکس یکی از گازهای تنفسی در غواصی است که بسیار مفید است که به دلیل مزایای متعدد آن، مورد توجه بسیاری از غواصان قرار گرفته است. با این حال، استفاده از نایتروکس نیازمند آگاهی و رعایت نکات ایمنی است تا از خطرات احتمالی جلوگیری شود. با گذراندن دوره‌های آموزشی مناسب و رعایت اصول ایمنی، می‌توانید از مزایای نایتروکس بهره‌مند شده و تجربه‌ای ایمن و لذت‌بخش از غواصی داشته باشید.

۳. تریمیکس در غواصی: ویژگی‌ها ،ترکیب، مزایا، معایب و نکات ایمنی

تریمیکس (Trimix) یکی از گازهای تنفسی در غواصی  است که پیشرفته و تخصصی می باشد که برای غواصی در عمق‌های بسیار زیاد طراحی شده است. این مخلوط گازی شامل سه عنصر اصلی اکسیژن، نیتروژن و هلیوم است که نسبت‌های آنها بر اساس عمق غواصی و نیازهای خاص تنظیم می‌شود. تریمیکس به دلیل استفاده از هلیوم، که به جای نیتروژن در ترکیب گاز قرار می‌گیرد، به طور موثری اثرات نارکوز نیتروژن را کاهش داده و به کنترل سمیت اکسیژن در عمق‌های زیاد کمک می‌کند. این ویژگی‌ها موجب افزایش ایمنی و کاهش خطرات ناشی از غواصی در عمق‌های بسیار زیاد می‌شود. با این حال، استفاده از تریمیکس نیازمند آموزش‌های تخصصی و تجهیزات مناسب است و هزینه‌های بالاتری نسبت به دیگر گازهای تنفسی در غواصی مانند هوای فشرده یا نایتروکس دارد.  

یکی از ترکیب‌های رایج گازهای تنفسی در غواصی، مخلوط ۳۵/۲۱ است که شامل ۲۱ درصد اکسیژن، ۳۵ درصد هلیوم و ۴۴ درصد نیتروژن می‌باشد. نوع دیگر این مخلوط، ۴۵/۱۸ نامیده می‌شود و شامل ۱۸ درصد اکسیژن و ۴۵ درصد هلیوم است. این ترکیب‌ها شرایطی را برای غواصان فنی فراهم می‌آورد که امکان غواصی تا عمق ۶۰ متر از سطح آب را فراهم می‌کنند و تجربه‌ای خاطره‌انگیز را به ارمغان می‌آورند. برای غواصی در اعماق بسیار زیاد، غواصان ممکن است از سیستم‌های تنفسی مدار بسته (CCR) استفاده کنند. این سیستم‌ها به جای اینکه بازدم به صورت حباب به بیرون برود، آن را به چرخه تولید اکسیژن بازمی‌گردانند، که به نوبه خود به کاهش هزینه گاز کمک می‌کند و کارایی را افزایش می‌دهد.

ترکیب تریمیکس

۱.اکسیژن: اکسیژن برای تنفس ضروری است، اما در فشارهای بالا می‌تواند سمی شود.

۲.نیتروژن: نیتروژن در هوای فشرده وجود دارد و می‌تواند در عمق‌های زیاد باعث نارکوز نیتروژن شود.

۳.هلیوم: هلیوم گازی بی‌اثر است که به جای نیتروژن در تریمیکس استفاده می‌شود تا خطرات ناشی از نارکوز نیتروژن را کاهش دهد.

مزایای استفاده از تریمیکس در غواصی

۱.کاهش نارکوز نیتروژن: با جایگزینی بخشی از نیتروژن با هلیوم، اثرات نارکوز نیتروژن در عمق‌های زیاد کاهش می‌یابد.

۲.کاهش سمیت اکسیژن: با تنظیم درصد اکسیژن، می‌توان خطرات ناشی از سمیت اکسیژن در عمق‌های زیاد را کنترل کرد.

۳.افزایش ایمنی در عمق‌های زیاد: ترکیب تریمیکس امکان غواصی ایمن‌تر و کارآمدتر در عمق‌های بسیار زیاد را فراهم می‌کند.

معایب استفاده از تریمیکس در غواصی

۱.هزینه بالا: تولید و استفاده از تریمیکس هزینه‌بر است، به ویژه به دلیل قیمت بالای هلیوم.

۲.نیاز به آموزش‌های تخصصی: غواصی با تریمیکس نیازمند آموزش‌های پیشرفته و تخصصی است.

۳.مدیریت پیچیده‌تر: مدیریت ترکیب گازها و تنظیمات دقیق‌تر برای استفاده از تریمیکس پیچیده‌تر از استفاده از هوای فشرده یا نایتروکس است.

نکات ایمنی در استفاده از تریمیکس

۱.آموزش و گواهینامه: پیش از استفاده از تریمیکس، غواصان باید دوره‌های تخصصی را گذرانده و گواهینامه مربوطه را دریافت کنند.

۲.بررسی تجهیزات: اطمینان حاصل کنید که تجهیزات غواصی شما مناسب استفاده از تریمیکس هستند و به درستی سرویس شده‌اند.

۳.مدیریت دقیق عمق و زمان: با توجه به جداول غواصی و پروتکل‌های ایمنی، عمق و زمان غواصی خود را به دقت مدیریت کنید.

۴.مانیتورینگ مستمر: در طول غواصی با تریمیکس، به طور مستمر وضعیت گازهای تنفسی و عمق غواصی را مانیتور کنید.

 تریمیکس یکی از گازهای تنفسی در غواصی است که بسیار پیشرفته می باشد که امکان غواصی در عمق‌های بسیار زیاد را با افزایش ایمنی فراهم می‌کند. با وجود هزینه‌ها و پیچیدگی‌های استفاده از تریمیکس، مزایای آن در کاهش خطرات نارکوز نیتروژن و سمیت اکسیژن باعث شده است که این گاز به یکی از انتخاب‌های اصلی غواصان حرفه‌ای تبدیل شود. با گذراندن آموزش‌های لازم و رعایت نکات ایمنی، می‌توانید از مزایای تریمیکس بهره‌مند شده و تجربه‌ای ایمن و لذت‌بخش از غواصی در عمق‌های زیاد داشته باشید.

۴.هلیوکس در غواصی: ویژگی‌ها، مزایا، معایب و نکات ایمنی

هلیوکس (Heliox) یک گاز تنفسی تخصصی در غواصی است که ترکیبی از هلیوم و اکسیژن را به نسبت‌های مختلف ارائه می‌دهد و به طور خاص برای غواصی در عمق‌های بسیار زیاد طراحی شده است. با استفاده از هلیوکس، نیتروژن که معمولاً در مخلوط‌های هوای فشرده و نایتروکس وجود دارد، با هلیوم جایگزین می‌شود، که به طور مؤثری نارکوز نیتروژن را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود غواصان در عمق‌های زیاد تمرکز و هوشیاری بهتری داشته باشند. همچنین، هلیوکس با تنظیم دقیق میزان اکسیژن، خطر سمیت اکسیژن را در عمق‌های عمیق کاهش می‌دهد و تنفس را راحت‌تر می‌کند. این ویژگی‌ها هلیوکس را به یک گزینه برتر برای غواصی در عمق‌های بسیار زیاد تبدیل کرده است، هرچند که استفاده از آن نیازمند آموزش‌های تخصصی و تجهیزات خاص است و هزینه‌های آن نسبتاً بالا است 
 
مزایای استفاده از هلیوکس در غواصی

۱.کاهش نارکوز نیتروژن: یکی از اصلی‌ترین مزایای هلیوکس، کاهش نارکوز نیتروژن است. هلیوم به جای نیتروژن در مخلوط گازها استفاده می‌شود که به کاهش اثرات مغزی ناشی از عمق‌های زیاد کمک می‌کند و به غواصان این امکان را می‌دهد که تمرکز و هوشیاری بیشتری داشته باشند.

۲.کاهش خطر سمیت اکسیژن: با تنظیم دقیق میزان اکسیژن، هلیوکس می‌تواند خطرات ناشی از سمیت اکسیژن در عمق‌های زیاد را کاهش دهد. این امر به غواصان کمک می‌کند تا مدت زمان بیشتری را در عمق‌های زیاد به طور ایمن سپری کنند.

۳.افزایش راحتی تنفس: هلیوم دارای چگالی پایین‌تری نسبت به نیتروژن است که باعث می‌شود تنفس در عمق‌های زیاد راحت‌تر و آسان‌تر شود. این ویژگی به کاهش فشار تنفسی و خستگی غواصان کمک می‌کند.

معایب استفاده از هلیوکس در غواصی

۱.هزینه بالا: تولید و استفاده از هلیوکس هزینه‌بر است، به ویژه به دلیل قیمت بالای هلیوم. این هزینه‌ها می‌تواند برای برخی از غواصان حرفه‌ای و تیم‌های تحقیقاتی چالش‌برانگیز باشد.

۲.نیاز به آموزش تخصصی: غواصی با هلیوکس نیازمند آموزش‌های تخصصی و پیشرفته است. غواصان باید با تکنیک‌های مناسب و مدیریت مخلوط گازها آشنا شوند تا از خطرات احتمالی جلوگیری کنند.

۳.مدیریت پیچیده‌تر: استفاده از هلیوکس نیازمند مدیریت دقیق‌تر ترکیب گازها و تجهیزات است. تنظیمات پیچیده‌تر و نیاز به مانیتورینگ مستمر می‌تواند برای غواصان تازه‌کار مشکل‌ساز باشد.

نکات ایمنی در استفاده از هلیوکس

۱.آموزش و گواهینامه: قبل از استفاده از هلیوکس، غواصان باید دوره‌های آموزشی معتبر را گذرانده و گواهینامه مربوطه را دریافت کنند. این آموزش‌ها شامل تکنیک‌های تنفسی، مدیریت عمق و زمان، و نحوه استفاده از تجهیزات خاص است.

۲.بررسی و نگهداری تجهیزات: اطمینان حاصل کنید که تجهیزات غواصی شما برای استفاده از هلیوکس مناسب هستند و به طور منظم بررسی و سرویس شده‌اند. این شامل سیلندرها، رگلاتورها و دیگر تجهیزات مرتبط است.

۳.مدیریت دقیق عمق و زمان: با توجه به جداول غواصی و پروتکل‌های ایمنی، عمق و زمان غواصی خود را به دقت مدیریت کنید. استفاده از هلیوکس نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و رعایت محدودیت‌های مشخص شده است.

۴.مانیتورینگ مستمر: در طول غواصی با هلیوکس، وضعیت گازهای تنفسی و عمق غواصی را به طور مستمر مانیتور کنید تا از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری شود.

 هلیوکس به عنوان یکی از گازهای تنفسی پیشرفته در غواصی، با ویژگی‌های منحصر به فرد خود، امکان غواصی ایمن‌تر و کارآمدتر در عمق‌های بسیار زیاد را فراهم می‌کند. با وجود هزینه‌های بالا و پیچیدگی‌های استفاده، مزایای آن در کاهش نارکوز نیتروژن و سمیت اکسیژن باعث شده است که این گاز به یکی از انتخاب‌های اصلی غواصان حرفه‌ای تبدیل شود. با گذراندن آموزش‌های لازم و رعایت نکات ایمنی، می‌توانید از مزایای هلیوکس بهره‌مند شده و تجربه‌ای ایمن و لذت‌بخش از غواصی در عمق‌های بسیار زیاد داشته باشید.

۵. گازهای دکامپریشن در غواصی: انواع،مزایا،معایب و نکات ایمنی 

گازهای دکامپریشن گازهایی هستند که در مراحل پایانی صعود از عمق‌های زیاد استفاده می‌شوند تا فشار درون بدن غواص به تدریج و به طور ایمن کاهش یابد. پس گازهای دکامپریشن در غواصی نقش حیاتی در فرآیند ایمن خروج از عمق‌های زیر آب ایفا می‌کنند. این گازها به ویژه برای غواصی‌های عمیق و طولانی‌مدت ضروری هستند، جایی که نیاز به کنترل دقیق فشار و ترکیب گازها برای جلوگیری از بیماری‌های مرتبط با فشار، مانند بیماری برداشت فشار (DCS)، احساس می‌شود.  این گازها به طور معمول شامل هلیوم، نیتروژن و اکسیژن هستند که به صورت ترکیب‌های مختلف برای مدیریت بهتر فرآیند دکامپریشن استفاده می‌شوند. هدف اصلی از استفاده از این گازها، کاهش خطرات ناشی از فشار و حذف نیتروژن و دیگر گازهای تجمع یافته در بافت‌های بدن غواص است.

انواع گازهای دکامپریشن 

۱.هلیوکس (Heliox): ترکیبی از هلیوم و اکسیژن است که برای کاهش نارکوز نیتروژن و بهبود تنفس در عمق‌های زیاد استفاده می‌شود. هلیوکس به ویژه در غواصی‌های عمیق مفید است و به کاهش خطرات ناشی از نیتروژن کمک می‌کند.

۲.نایتروکس (Nitrox): مخلوطی از اکسیژن و نیتروژن است که به طور معمول برای غواصی‌های متوسط استفاده می‌شود. نیتروکس به کاهش زمان دکامپریشن و خطرات مرتبط با نیتروژن کمک می‌کند.

۳.تریمیکس (Trimix): ترکیبی از اکسیژن، نیتروژن و هلیوم است که برای غواصی در عمق‌های بسیار زیاد طراحی شده است. تریمیکس به کاهش نارکوز نیتروژن و سمیت اکسیژن کمک می‌کند و برای غواصی‌های عمیق و طولانی‌مدت مناسب است.

مزایای استفاده از گازهای دکامپریشن 

۱.کاهش خطر بیماری برداشت فشار (DCS): استفاده از گازهای دکامپریشن ، مانند هلیوکس  و تریمیکس، به کنترل میزان گازهای تجمع یافته در بافت‌های بدن کمک می‌کند و خطر DCS را کاهش می‌دهد.

۲.افزایش زمان ایمنی در عمق: گازهای دکامپریشن به غواصان این امکان را می‌دهند که زمان بیشتری را در عمق‌های زیاد به طور ایمن سپری کنند، زیرا فرآیند دکامپریشن به تدریج و به درستی انجام می‌شود.

۳.کاهش نارکوز نیتروژن: استفاده از هلیوم در مخلوط‌های دکامپریشن می‌تواند به کاهش اثرات نارکوز نیتروژن در عمق‌های زیاد کمک کند، که به افزایش هوشیاری و تمرکز غواصان منجر می‌شود.

معایب استفاده از گازهای دکامپریشن 

۱.هزینه بالا: تولید و استفاده از گازهای دکامپریشن ، به ویژه هلیوکس و تریمیکس، هزینه‌بر است. قیمت بالای هلیوم و تجهیزات خاص می‌تواند برای برخی از غواصان چالش‌برانگیز باشد.

۲.نیاز به آموزش تخصصی: استفاده از گازهای دکامپریشن نیازمند آموزش‌های تخصصی است. غواصان باید با تکنیک‌های دکامپریشن ، مدیریت گازها و تجهیزات مرتبط آشنا شوند.

۳.مدیریت پیچیده‌تر: استفاده از گازهای دکامپریشن نیازمند مدیریت دقیق‌تر ترکیب گازها، زمان دکامپریشن و تجهیزات است. این پیچیدگی‌ها می‌توانند برای غواصان تازه‌کار مشکل‌ساز باشند.

نکات ایمنی در استفاده از گازهای دکامپریشن 

۱.آموزش و گواهینامه: غواصان باید دوره‌های آموزشی معتبر را گذرانده و گواهینامه‌های لازم را دریافت کنند. این آموزش‌ها شامل تکنیک‌های دکامپریشن ، استفاده از گازها و مدیریت تجهیزات است.

۲.بررسی و نگهداری تجهیزات: اطمینان حاصل کنید که تجهیزات غواصی شما برای استفاده از گازهای دکامپریشن مناسب هستند و به طور منظم بررسی و سرویس شده‌اند.

۳.مدیریت دقیق عمق و زمان: با توجه به جداول دکامپریشن و پروتکل‌های ایمنی، عمق و زمان غواصی خود را به دقت مدیریت کنید تا از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری شود.

۴.مانیتورینگ مستمر: در طول فرآیند دکامپریشن ، وضعیت گازهای تنفسی و عمق غواصی را به طور مستمر مانیتور کنید تا از بروز مشکلات و خطرات احتمالی جلوگیری شود.
 
گازهای دکامپریشن در غواصی به عنوان ابزارهای اساسی برای مدیریت ایمن فرآیند صعود از عمق‌های زیاد، نقش حیاتی ایفا می‌کنند. با استفاده از گازهایی مانند هلیوکس، نیتروکس و تریمیکس، غواصان می‌توانند خطرات ناشی از فشار و نیتروژن را کاهش داده و تجربه‌ای ایمن و کارآمد از غواصی در عمق‌های بسیار زیاد داشته باشند. با وجود هزینه‌های بالا و پیچیدگی‌های استفاده، رعایت نکات ایمنی و دریافت آموزش‌های لازم، امکان بهره‌برداری مؤثر از این گازها و تجربه غواصی ایمن‌تر فراهم می‌شود.