دلقک ماهی با توجه به شکل جالب خود نامی غیر متعارف دارد . فیلم در جستجوی نمو ، دلقک ماهی را یکی از محبوب ترین موجودات این سیاره کرده است و معمولاٌ توسط غواصان مورد کاوش و توجه در جهان زیر آب است . در حالی که دلقک ماهی و نمو بین مردم و غواصان شناخته شده است اما در واقع افراد بسیار کمی اطلاعاتی در مورد دلقک ماهی دارند
10 نکته جالب در مورد دلقک ماهی:
1- دلقک ماهی یک رابطه همزیستی با شقایق دریایی دارد که در آن دلقک ماهی به شقایق کمک می کند تا ریشه های مرده را از خود جدا کند و در ازای این کار شقایق غذا و سر پناه در اختیار دلقک ماهی قرار می دهد .
2- دلقک ماهی بیشتر ساکن آبهای گرمسیری و صخره های مرجانی است و معمولاٌ در دریای سرخ، اقیانوس هند و اقیانوس آرام و همچنین دیواره بزرگ ریف استرالیا پیدا می شود .
3- در حال حاضر در اطراف ما 28 گونه شناخته شده از دلقک (با نام مستعار anemonefish) که از جنس دلقک ماهی هستند وجود دارد.
4- به طور معمول دلقک ماهی به رنگ نارنجی با نوار های سفید است ولی در واقع در رنگهای دیگری همچون زرد ، بنفش و ... نیز دیده می شود
5- بسته به نوع گونه، دلقک ماهی می تواند تا هزاران تخم در یک زمان بگذارد
6- با وجود شخصیت های کارتونی زیبا و دلنشین ، دلقک ماهی یک ماهی تهاجمی است و به تنهایی به غواصان نزدیک شده و رفتاری تهاجمی دارد .
7- تمام دلقک ماهی ها نر می باشند و در بزرگسالی در صورت نیاز تغییر جنسیت می دهند و ماده می شوند .
8- بر خلاف ماهی های دیگر، به لطف یک لایه محافظ از مخاط بر روی بدن دلقک ماهی ، این ماهی می تواند بدون آسیب از گزش مرگبار شقایق دریایی در کنار آن زندگی کند . لمس کردن و دست زدن به دلقک ماهی باعث می شود این مخاط از بدن وی جدا شود و آنرا در مقابل گزش شقایق دریایی آسیب پذیر کند . پس هرگز به دلقک ماهی دست نزنید
9- تغذیه دلقک ماهی مانند انسانها است به این معنی که آنها می توانند گوشت و گیاهان را بخورند. گاهی اوقات آنها حتی شاخکهای شقایق دریایی را بعنوان غذا می خورند
10- دلقک ماهی که به عنوان یک حیوان خانگی در آکواریوم نگهداری می شود ممکن است تنها برای سه تا پنج سال زنده بماند ولی در خانه های طبیعی خود در اقیانوس، آنها می توانند تا 10 سال زنده بمانند .
گردآوری ، تألیف و ترجمه : سعيد پروين
مركز غواصی بین‌المللی مارينا www.IranMarina.com
استفاده از مطالب این مقاله برای علاقه‌مندان و هنرجويان غواصی به‌شرط امانت‌داری و رعایت اخلاق حرفه‌ای (درج منبع و نویسنده) آزاد می‌باشد.